Przy pierwszych próbach zaciągania się człowiek się dusi i krztusi. Ale....nastolatek z papierosem czuje się doroślej, uważa, że grupa rówieśników będzie go poważać. Nie myśli o uzależnieniu. Jest pewien, że ma wybór: może zapalić albo nie, bo to on decyduje.

Niestety, gdy pali, w jego organizmie nikotyna powoduje wydzielanie dopaminy, zwanej hormonem szczęścia. Po każdym papierosie jej stężenie rośnie, a wraz z nim zadowolenie, odprężenie i ulga. Organizm przyzwyczaja się do dopaminy i żąda jej w coraz większych dawkach. Gdy stężenie tego hormonu spada, pojawia się papierosowy głód, podobny jak przy odstawieniu narkotyku.